کمر درد

قویترین قرص شل کننده عضلات کمر؛ معرفی ۷ قرص شل کننده برتر

قویترین قرص شل کننده عضلات کمر|مدی بازار

از قویترین قرص شل کننده عضلات کمر اغلب برای رفع گرفتگی و اسپاسم عضلات کمر تجویز می‌شوند‌. اسپاسم عضلانی به وضعیتی گفته می‌شود که در آن یک یا چند ماهیچه شما منقبض شده است و گرفتگی آن خارج از کنترل است. این حالت به دلایل مختلفی می‌تواند اتفاق بیفتد و گاهی اوقات بسیار دردناک باشد.

در حالی که درمان‌های مختلفی برای درد وجود دارد، ممکن است پزشک تصمیم بگیرد که شل کننده عضلانی بهترین راه حل برای شما باشد. شل کننده‌های عضلانی معمولا برای استفاده کوتاه مدت جهت درمان شرایط اسکلتی عضلانی حاد و دردناک تجویز می‌شوند. در ادامه به معرفی ۷ مورد از قویترین قرص شل کننده عضلات کمر در مدی بازار نمایندگی خرید زانوبند زاپیامکس خواهیم پرداخت.

اگر درگیر کمردردی، همین حالا پرسشنامه رو پر کن

برای مشاهده نتیجه و اطلاع از نحوه درمان با پلاتینر تراپی شماره تماس خود را وارد کنید.

قرص شل کننده‌ عضلات کمر چه می‌کنند؟

انواع و برندهای مختلف شل کننده عضلات اسکلتی به روش‌های متفاوتی بر عملکرد عضلات اثر می‌گذارند. اکثر شل کننده‌های عضلانی به عنوان ضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی عمل می‌کنند و باعث ایجاد اثر آرام بخش می‌شوند یا از ارسال سیگنال‌های درد توسط اعصاب به مغز جلوگیری می‌کنند.

اصولا داروهای ضد اسپاسم مستقیماً بر روی نخاع یا ماهیچه‌های اسکلتی تاثیر می‌گذارند تا سفتی عضلات (هیپرتونیک) و اسپاسم‌های غیرارادی را بهبود بخشند. به طور کلی داروهای ضد اسپاسم، اسپاسم عضلانی را از طریق تغییرات در سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) کاهش می‌دهند. البته باید اشاره کرد که در مواردی که اسپاسم شدید باشد و با هیچ روش دیگری درمان نشود، برای رفع آسیب ایجاد شده جراحی زانو و پا توصیه می‌شود.

انواع شل‌کننده‌های عضلانی کمر کدام اند؟

گرفتگی و اسپاسم عضلات کمر ناشی از نشستن زیاد|مدی بازار

شل‌کننده‌های عضلانی به دو دسته ضد اسپاسم و ضد اسپاستیسیته تقسیم می‌شوند و با اینکه هر دو نوع شل کننده عضلات اسکلتی هستند، اما کاربردهای خاص و متفاوتی دارند. علاوه بر این، برخی از این داروها شرایطی را که به عملکرد ماهیچه‌ها مرتبط نیستند درمان می‌کنند. به عنوان مثال، ارائه دهندگان گاهی اوقات دیازپام را برای درمان اضطراب و تشنج تجویز می‌کنند. پزشکان عمدتا شل کننده‌های عضلانی ضد اسپاسم را برای درمان گرفتگی به بیمار توصیه می‌کنند.

در حالی که اسپاستیسیتی اختلالی در الگوهای حرکتی عضلانی است که باعث می‌شود عضلات خاصی در هنگام حرکت یا حتی در حالت استراحت به یکباره منقبض شوند. معمولا به دلیل آسیب به مسیرهای عصبی در مغز یا نخاع ایجاد و حرکت و رفلکس‌های کششی را کنترل می‌کند. گاهی برخی افراد برای رفع اسپاسم از روش‌های خانگی مانند درمان زانودرد با عسل استفاده می‌کنند.

عوامل ایجاد اسپاسم عضلانی کمر چیست؟

اسپاسم کمر یک واکنش ناخوشایند عضلانی است که ممکن است به عنوان نتیجه‌ای از مشکلات عضلانی، عصبی، یا دیگر عوامل بیرونی رخ دهد. عواملی که می‌توانند به ایجاد اسپاسم کمر منجر شوند عبارتند از:

  • آسیب عضلانی: آسیب به عضلات کمر می‌تواند ناشی از تمرین نادرست، ضربه، یا کشیدگی عضلات باشد.
  • آسیب عصبی: آسیب به عصب‌های کمری (مانند یک فشار یا فشار طولانی‌مدت بر روی عصب‌ها) می‌تواند اسپاسم کمر را ایجاد کند.
  • بیماری‌های عضلانی: برخی از بیماری‌های عضلانی مانند اسکلروز چندگانه، بیماری پارکینسون، یا بیماری آمیوتروفیک جانبی (ALS) می‌توانند به اسپاسم عضلانی کمری منجر شوند.
  • اختلالات عصبی: اختلالات عصبی مختلف ممکن است تأثیر مستقیمی ‌بر عضلات کمر داشته و اسپاسم را ایجاد کنند.
  • فشار طولانی‌مدت بر روی عضلات: نشستن یا ایستادن برای مدت طولانی بدون استراحت مناسب می‌تواند به تنش و اسپاسم عضلات کمری منجر شود.
  • استرس و فشار ناشی از رویدادهای زندگی: استرس و فشار ناشی از مسائل زندگی ممکن است به تنش عضلات کمری و اسپاسم کمری منجر شود.

اگر شما به مشکلات اسپاسم کمری مبتلا هستید یا نگران علائم خود هستید، بهترین کار این است که به پزشک مراجعه کرده و تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید. شاید پزشک برای رفع اسپاسم ایجاد شده برای شما آمپول زانو درد تجویز کند.

چه وقت ممکن است به یک شل کننده عضلانی کمر نیاز داشته باشید؟

پزشک ممکن است ابتدا به شما پیشنهاد کند که داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن ( تیلنول ) یا ایبوپروفن ( ادویل ) را برای درمان درد خود امتحان کنید. اما اگر آن‌ها مؤثر نبودند یا به علت مشکلاتی مانند زخم معده نتوانید آن‌ها را مصرف کنید، ممکن است لازم باشد شل‌کننده عضلانی را امتحان کنید.

 شل کننده‌های عضلات کمر به طور ایده آل برای دردهای حاد و نه مزمن تجویز می‌شوند. اگر درد مانع از خواب کافی شود، از آنجایی که شل‌کننده‌های عضلانی باعث خواب‌آلودگی می‌شوند، می‌توانند به داشتن خواب راحت‌تر به شما کمک کنند.

معرفی چند نمونه از قویترین قرص شل کننده عضلات کمر

معرفی چند نمونه از قویترین قرص شل کننده عضلات کمر|مدی بازار

شل کننده‌های عضلانی معمولاً برای درمان کمردرد همراه با استراحت و فیزیوتراپی تجویز می‌شوند. شل کننده‌های عضلانی رایج عبارتند از:

باکلوفن ضد اسپاسم قوی

 گرفتگی و اسپاسم عضلانی، از جمله موارد مربوط به آسیب‌های ستون فقرات، ممکن است با باکلوفن کاهش یابد. این دارو ممکن است برای درمان مولتیپل اسکلروزیس و درد عصبی کمک کننده باشد. این دارو به صورت قرص در دسترس است و افراد مختلف از جمله کودکان 12 ساله می‌توانند آن را مصرف کنند. برخی از عوارض جانبی رایج می‌تواند شامل تهوع و استفراغ، گیجی، خواب آلودگی، سردرد یا ضعف عضلانی باشد.

بنزودیازپین‌ها قویترین آمپول شل کننده عضلات کمر

 بنزودیازپین‌ها علاوه بر درمان اضطراب، ترک الکل و اختلالات تشنجی مانند صرع، می‌توانند اسپاسم عضلانی و درد اسکلتی را نیز درمان کنند. بنزودیازپین‌ها، مانند دیازپام (والیوم)، لورازپام (آتیوان) و تمازپام (رستوریل)، معمولاً فقط برای استفاده کوتاه مدت در نظر گرفته می‌شوند. این محدودیت به دلیل پتانسیل ایجاد عادت آنها است و به این دلیل که چرخه خواب را تغییر می‌دهند و پس از قطع دارو منجر به مشکلات خواب می‌شود.

بنزودیازپین‌ها به صورت قرص، مایع، تزریقی و ژل رکتوم فروخته می‌شوند. افرادی که مبتلا به میاستنی گراویس، بیماری شدید کبدی، مشکلات تنفسی جدی یا برخی از اشکال گلوکوم هستند، باید از مصرف دیازپام خودداری کنند. بنزودیازپین‌ها برای زنان باردار توصیه نمی‌شود

کاریزوپرودول (سوما) شل کننده عضلانی

 Carisoprodol  ماهیچه‌ها را شل و درد و سفتی ناشی از مشکلات حاد استخوانی و عضلانی را که اغلب در اثر آسیب ایجاد می‌شود، از بین خواهد برد. این دارو به صورت قرص خوراکی مصرف و همچنین در ترکیب با آسپرین یا کدئین موجود است. کاریزوپرودول می‌تواند ایجاد عادت کند، به ویژه اگر همراه با سایر داروهایی که دارای اثر آرام بخش هستند، از جمله اپیوئیدها (مانند کدئین) استفاده شود.

عوارض جانبی شایع شامل خواب آلودگی، سرگیجه و سردرد است. افرادی که سابقه اختلالات خونی، بیماری کلیوی یا کبدی و تشنج دارند ممکن است نیاز به اجتناب از کاریزوپرودول داشته باشند.

سیکلوبنزاپرین ضد سفتی و گرفتگی ماهیچه کمر

سیکلوبنزاپرین سفتی و درد ناشی از گرفتگی عضلانی را که اسپاسم عضلانی نیز نامیده می‌شود، کاهش می‌دهد. به صورت قرص و کپسول  در دسترس است. سیکلوبنزاپرین خود برای استفاده طولانی مدت (بیش از 2 تا 3 هفته) در نظر گرفته نشده است. عوارض جانبی شایع شامل تاری دید، سرگیجه یا خواب آلودگی و خشکی دهان است.

برای افرادی که تیروئید پرکار، مشکلات قلبی یا بیماری کبدی دارند، توصیه نمی‌شود. سیکلوبنزاپرین ایمن‌ترین شل کننده عضلانی برای استفاده در دوران بارداری است.

دانترولن (دانتریوم) رفع اسپاستیسیتی مزمن ستون فقرات

دانترولن به کنترل اسپاستیسیتی مزمن مرتبط با آسیب‌های ستون فقرات کمک می‌کند. همچنین برای بیماری‌هایی مانند سکته مغزی، مولتیپل اسکلروزیس و فلج مغزی استفاده می‌شود. دانترولن به صورت کپسول یا پودر داخل وریدی برای تزریق مصرف می‌شود. خواب آلودگی و حساسیت به نور از عوارض جانبی شایع هستند. این می‌تواند باعث مشکلات شدید کبدی شود و افراد مبتلا به بیماری فعال کبدی نباید آن را مصرف کنند.

متاکسالون بهترین برای رفع رگ به رگ عضلات

متاکسالون درد و اسپاسم عضلانی ناشی از رگ به رگ شدن، کشیدگی و آسیب‌های عضلانی را هدف قرار می‌دهد. به صورت قرص یا تزریقی موجود است. عوارض جانبی شایع شامل خواب آلودگی، سرگیجه، حالت تهوع و استفراغ است. متاکسالون معمولا برای افرادی که تمایل به کم خونی دارند و بیماری کلیوی یا کبدی دارند توصیه نمی‌شود. متاکسالون ممکن است بر تست قند خون افراد مبتلا به دیابت تأثیر بگذارد.

متوکاربامول؛ ‌کاهنده درد استخوانی

متوکاربامول درد حاد عضلانی و استخوانی را کاهش می‌دهد. می‌توان آن را به صورت قرص یا تزریقی مصرف کرد. عوارض جانبی رایج عبارتند از: سرگیجه، سردرد، حالت تهوع، گرگرفتگی و تاری دید. متوکاربامول معمولاً به افراد مبتلا به بیماری یا نارسایی کلیوی یا سابقه واکنش آلرژیک به دارو توصیه نمی‌شود.

اثرات جانبی شل‌کننده عضلات کمر چیست؟

مهم نیست که چه نوع شل کننده عضلانی مصرف می‌کنید، زیرا هر دارویی معمولا عوارض جانبی دارد. با این حال، برخی شل کننده‌های عضلات کمر می‌توانند عوارض جانبی بالقوه جدی مانند آسیب کبدی داشته باشند .

شایع ترین عوارض جانبی عبارتند از:

  • خستگی، خواب آلودگی، یا اثر آرام بخشی
  • بی حالی یا ضعف
  • سرگیجه
  • دهان خشک
  • افسردگی
  • کاهش فشار خون

بنابراین هنگام مصرف شل کننده‌های عضلانی، نباید رانندگی کنید یا نباید با ماشین آلات سنگین کار کنید. برخی از شل کننده‌های عضلانی در عرض 30 دقیقه پس از مصرف شروع به کار می‌کنند و اثرات آن می‌تواند بین 4 تا 6 ساعت باقی بماند.

سخن پایانی

ارائه دهندگان عمدتاً داروهای شل کننده عضلات اسکلتی ضد اسپاسم را برای دردهای اسکلتی عضلانی و میوفاشیال، به ویژه کمردرد، و اسپاسم عضلانی تجویز می‌کنند. با این حال تحقیقات بسیار کمی‌در مورد اینکه کدام شل‌کننده‌های عضلانی مؤثرتر هستند، وجود دارد، بنابراین انتخاب کدام دارو یا اینکه اصلاً از آن استفاده شود بر اساس عواملی مانند واکنش فرد به دارو و ترجیحات شخصی، احتمال سوء مصرف، داروی احتمالی است.

دارو فقط بخشی از تسکین درد است. این داروها به عنوان یکی از عناصر، معمولا به صورت کوتاه مدت، از یک استراتژی کلی بهبودی که شامل استراحت، کشش، فیزیوتراپی و سایر ورزش‌ها می‌شود، در نظر گرفته شده است.

سوالات متداول

آیا شل‌کننده‌های عضلانی بی خطر هستند؟

شل کننده عضلانی ممکن است در موارد خاص و تحت نظر پزشک مورد استفاده قرار گیرد، اما استفاده نادرست یا بدون نظر پزشک ممکن است به خطراتی منجر شود.

شل کننده‌های عضلانی چقدر رایج هستند؟

شل کننده‌های عضلانی به دلیل فراوانی کمردردهای حاد و مزمن، تا حدودی نسخه رایجی هستند.

آیا شل کننده‌های عضلانی موثر هستند؟

تحقیقات در مورد اینکه آیا داروهای ضد اسپاسم در درمان درد و اسپاسم عضلانی موثرتر از NSAID‌ها یا استامینوفن هستند یا خیر وجود ندارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *